Renowacja i konserwacja ram

Renowacja, konserwacja ram  ma za zadanie przywrócenie starym, zdobionym ramom ich dawnego wyglądu. Dość często,  zabytkowe ramy mają rozklejone łączenia w narożnikach, braki w  ornamentach, spękane i pokruszone fragmenty zdobień odspajające się od podłoża, zniszczone i zabrudzone złocenia. Renowacja to żmudny i czasochłonny proces odtwarzania brakujących ornamentów, uzupełnianie ubytków.

Aby ramie przywrócić  pierwotny wygląd należy: naprawić łączenia, odtworzyć brakujące ornamenty, uzupełnić pozłocone powierzchnie, lub ponownie wykonać złocenie zachowując istniejącą technologię i kolorystykę ramy.

Stara, zabytkowa ramka z metalowymi ornamentami. Stan zachowania: rozklejone łączenia, zniszczone pozłocone powierzchnie, środkowy wysrebrzony wałek mocno pościerany, braki w ornamentach. Zakres prac renowacyjnych: ponowne złączenie wszystkich boków ramki, wyzłocenie szlag metalem bocznej i środkowej części, oczyszczenie posrebrzonego środkowego wałka, oczyszczenie i zamontowanie istniejących metalowych ornamentów  oraz odtworzenie brakujących elementów.

Konserwacja obrazów olejnych na płótnie, tekturze, desce. Głównym celem prac konserwatorskich jest usunięcie i zatrzymanie postępujących zniszczeń. Z upływem czasu obrazy starzeją się i zachodzą w nich nieodwracalne zmiany np. spękania, odspajania, ubytki w warstwie malarskiej, zabrudzenia, mogą zdarzyć się mechaniczne uszkodzenia (rozdarcia, pęknięcia).

Zakres prac konserwatorskich obrazu obok obejmował: oczyszczenia lica, impregnacje, scalenia warstwy malarskiej, wzmocnienia krajek płótna, uzupełnienia ubytków, wykonanie kitów i retuszy, naprawę oryginalnego krosna, położenie werniksu.

Konserwacja prac na papierze: akwarel, grafik, rysunków. Zakres prac konserwatorskich rysunku na papierze obiektu obejmował:  odgrzybienie, odkwaszenie, kąpiele, wzmocnienie podłoża, prostowanie, naprawa rozdarć, uzupełnienie ubytków, usunięcie plam, wykonanie retuszy.